Glucosum, seu dextrosum, est cerussa olet. Est simplex saccharum et carbohydratum quod in plantis in photosynthesi naturaliter producitur et ut amylum vel glycogenum in animalibus usui est in respiratione aerobic vel anaerobica fermentationis.
Glucosum quoque in cibo naturale medicamentum est. Habet inferiorem glycemicum indicem quam sucosum et fructosum.
Glucosum
Glucosa monosaccharidis in natura frequentissima est et fons organismi energiae clavis est. Maior carbohydratorum est in fructibus et leguminibus et in multis cibis factorum. Saccharum reductio est, caramelisationem et motus Maillard subeunt. Est etiam clavis glycanorum constituens quae structuram cellulis praebent. Inferiorem inclinationem habet quam alii aldohexoses ut non-specialiter cum amine catervarum in proteins (glycationum) (glycationis), quae fit in formatione glucopyranosi isomers, sicut dextrosos et fructosos.
Glucosum in plantis ut amylum et in animalibus conditum est ut glycogen ad metabolismum cellularum adhibendum. GLYCOSA in corporibus nostris intestini tenui consumitur, et per totum corpus ad usum vi transfertur. Glucosum in hepate et musculis gigni et frangi potest ut industriam cellularum vel polymericarum glucosarum, quae glycans vocantur, gignant. Glucosum est dextrorotatorium, significans quod in lucem horologico polarizatam revolvatur et eius imago isomer specularis, l-glucosa, leverotatorium est, lumen counterclockwise rotato polarizatum.
Glucans
Glucani sunt polysaccharides in natura latissimi. Eorum structura longe ab origine originis pendentia variat. Haec varietas etiam in pondere et figuratione hypothetica resultat. Methodi spectroscopici et chemici adhiberi possunt ad recognoscendas lineares et ramosas a, b et glucans mixtas.
Glucanum typicum plura continet monomeros glucoses, vinculis glycosidicis connexis. Separari possunt per totam hydrolysim sub validis conditionibus acidis ut monosaccharides cedant. Monosaccharides tunc a GC resolvi possunt ad eorum identitatem et puritatem confirmandam. Vel, cum oxidatione periodata tractari possunt ad formandos alditolos. Inde meso-alditols amplius separari possunt GC utentes ad derivationes puras monosaccharidas obtinendas.
Linearibus a-D-glucans, sicut amylosa et amylopectin, elementa fundamentalia sunt amyli in plantis et partes magni momenti in copia industria agunt. Insunt a-(1-4) et b- (1-6) nexus glycosidici. Pullulanum est polysaccharidum fungalis aquaticum solubile, quod continet utrumque nexus a-(1-4) et nexus. Celluloso similem structuram habet, sed ab ea differt quod solutum est in aqua frigida.
Glycation
Glucosa est potissima monosaccharida et fons essentialis energiae pro pluribus organismis. Tratum est ex assimilatione dioxidis carbonis et aquae in plantis in photosynthesi. Producitur etiam in hominibus per gluconeogenesis hepaticam et naufragii glucoses formarum polymericarum (glycogenolysis). Glucosum circuit sanguinem in saccharo sanguine. In metabolismi energiae adhibetur et in plantis ut amylopectin et in glycogen amylo et in animalibus reponitur ut polymer.
Glucosum invenitur in cibis naturalibus, sicut fructus et legumina. Potest etiam in officina summari. Glucosa in tam aperta catena quam anuli forma (D-glucosa, D-fructose) existere potest et polysaccharides cum aliis monosaccharidibus formare in formatione glycanorum, quae structuram cellulis praebent. GLYCOSA, cum in excessu consumptis, processum detrimentum causare potest in corpore notae glycation, quae in productione Glycationis Provectus finem productorum (AGES). Hae structurae hypotheticae functionem interdum perturbant et in multis morbis degenerativis implicantur.
Index Glycemic
Glucosum Monohydrate cum simplicibus chymicis structurae ex uno saccharo (monosaccharide) vel duobus saccharis (disaccharidis) compositis facile per corpus energiae dissipatae sunt. Hoc in sanguine saccharo celeri ortum et insulinum secretionem trigger, quae effectus sanitatis negativae potest habere.
Esca eorum indice glycemico praeferri possunt, qui agnoscit quam cito sanguinem glucosium graduum post prandium erigant. Augmenta vero sanguinis glucosi actualis valde variari possunt ab homine in personam. Et hoc est, quia aliqui cibi plus carbohydratorum habent digestibiles quam alii. Onus glycemicum, quod index glycemici cibi cum sua summa carbohydratorum coniungit, adiuvat ad has differentias rationem reddendam.
Studiorum magnum glycemicum indicem diabete, obesity et morbus cordis coniunxerunt. Humilis glycemicus cibus index edens adiuvare potest ad haec pericula reducere. Universitas Sydneyum servat perscrutabilem datorum ciborum et eorum glycemicorum indices aestimationes. Index glycemicus variari potest etiam secundum quomodo cibus paratur: exempli gratia, panis totus frumenti GI inferiorem habet quam panis albus uritur quia plus retinet structurae originalis et branae.
